...yine de yalan söyleriz birbirimize veda ederken. Asıl şimdi başlıyor her şey, deriz. Oysa çoğu şey tam o noktada bitmiştir. Bizim için ayrılık yok, deriz ama birbirinden ayrılmayan kuşlardır, onlardır farklı mevsimlerde aynı yere gidenler. Benim için özelsin ve sana dair hiçbir şeyi unutmayacağım, deriz ama ilkokulda beş sene boyunca yanımızda oturan kişinin soyadını bile çok zor hatırlarız yıllar geçince. Her defasında kaybetme endişesiyle daha sıkı sarıldığımız bedenler, gün gelir çekip gider ömrümüzdeki rolü bitmişse eğer.
İşte bu sebeple, hayatım her gün yeni bir ‘ayrılık’ arifesinde, sevemedim vedaları bir kere bile.//A.ÖZKAN-İskele Dergisi-ucun bittiği yer.